میزان شیوع درد در نوجوانان قربانی مین و مهمات عمل نکرده و ارتباط آن با مشکلات اندام حرکتی

اهداف: درد و محدودیت های حرکتی ناشی از قطع عضو در مصدومان به خصوص کودکان، باعث بروز مشکلات حرکتی جبران ناپذیری در درازمدت می شود. هدف این مطالعه، بررسی شیوع درد و ارتباط آن با مشکلات اندام حرکتی در نوجوانان قربانی مین و مهمات عمل نکرده بود. ابزار و روش ها: در یک مطالعه مقطعی در سال 1388، 76 نوجوان 9 تا 18 سال قربانی مین و مهمات جنگی عمل نکرده، ساکن پنج استان مرزی (آذربایجان غربی، ایلام، کرمانشاه، کردستان و خوزستان)، در دو اردوی سلامت بررسی شدند. اطلاعات دموگرافیک آنها به وسیله پرسش نامه محقق ساخته جمع آوری شد. وضعیت اندام های حرکتی، مفاصل و وجود درد در اندام ها با معاینات بالینی و گرفتن شرح حال بیماران توسط متخصص طب فیزیکی مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها توسط نرم افزار spss 22 و آزمون آماری مجذور کای تحلیل شدند. یافته ها: میانگین سنی قربانیان در زمان مطالعه 00/2±11/16سال و 65 نفر (5/85%) از آنان پسر بودند. 41 نفر (9/53%) دچار قطع عضو بودند که 23 نفر (1/56%) آنها قطع عضو اندام فوقانی داشتند. در تمامی مصدومان دچار قطع عضو درد گزارش شد. درد اندام های حرکتی تحتانی در نوجوانان 18-15ساله به طور معنی داری از بچه های 14-10ساله بیشتر بود (05/0p<). سپس، کنتراکچر (7/19%) و تاندونیت و بورسیت (4/18%) شایع ترین عوارض بودند. تروما و زخم، کمترین فراوانی را به خود اختصاص دادند (6/2%). نتیجه گیری: شایع ترین مشکل ناشی از قطع عضو در قربانیان مین و مهمات عمل نکرده درد، به ویژه کمردرد، است و با وجود فراوانی بیشتر قطع اندام فوقانی، درد در مصدومان دارای قطع اندام تحتانی شیوع بالاتری دارد.